Tischtennis: "De Treffers ist im Intercup eine Runde weiter", ist der Beitrag über die Reise nach Weißenborn überschrieben. Wir haben den Originalbericht und die Übersetzung für unsere Leser.

www.ttvdetreffers.nl

Ziemlich weit war die Reise nach Weißenborn. Da es aber keinen Schnee und rutschige Fahrbahnen gab, kamen unsere Helden Martijn van Dijk, Lars van Egmond, Rob van Beek Trainer Erik gut nach Weißenborn kamen!

Nach einem Abend der „mentalen Vorbereitung“ in Erfurt, war es am Sonnabend Zeit für die Niederlage von 2002 Revanche zu nehmen. Vor acht Jahren unterlagen Riko van Veen, Marcel Warmerdam und Sander van der Meer gegen die Männer von Weißenborn. Aber zuerst ...

Angekommen in Weißenborn wurden wir von Jens Büchner begrüßt. Der Vereinsvorsitzende fuhr mit uns in den Garten seines Bruders, wo wir unsere erste Thüringer Bratwurst essen konnten.

Das Rundherum, ein Holzhaus in einer Winterlandschaft und der Besuch des Bürgermeisters, war sehr angenehm.
Nach dem Mittagessen bekamen wir eine Führung durch den Nachbarort Bad Klosterlausnitz mit einem Besuch des Museums, in der das heimische Holzlandhandwerk und die Geschichte der Region vorgestellt wurden.

Um 16.30 Uhr ging es in die Sporthalle, in der ein schöner Centre Court aufgebaut war.
Die Würste waren auch schon fertig und die Halle füllte sich schließlich bis über 30 Leute da waren.

Bei guter Musik spielten wir uns ein bis schließlich die Begrüßung erfolgte.

Wir bekamen ein schönes Paket mit deutschen Würstchen, speziellen Getränken und Süßigkeiten. Wir hatten als Gastgeschenk eine riesige Teetasse mit Tulpen dabei.

Kapitän Rob van Beek trat im ersten Einzel an. Wolfgang Rauscher war der Gegner. Rob hatte von Beginn an große Probleme mit dessen Blockbällen und Aufschlägen. „Das war gar nicht lustig“, resümierte Rob. Rob konnte seine Spinschläge nicht durchbringen. Immer wieder war Wolfgang zur Stelle. 3:0 gewann der Weißenborner.

Martijn von Dijk sollte es besser machen. Gegen Verteidiger Steffen Schulze kassierte er zwar zwischenzeitlich den 1:1-Satzausgleich. Dann setzte er verstärkt auf seine Vorhand und war erfolgreich. Martijn glich für De Treffers zum 1:1-Gesamtstand aus.

Nun war Lars van Egmond gegen die Dame des WSV, Franziska Müller, an der Reihe. Bevor er wusste was passiert, lag er schon hinten. Erst spät kam Lars gegen die technisch sauber spielende Linkshänderin in Gang. Er gewann einen Satz und verkürzte zum 1:2. Die Niederlage konnte er aber nicht abwenden. Weißenborn führte dadurch mit 2:1.

Martijn und Rob traten dann wie gewohnt im Doppel an und standen dabei Franziska Müller und Wolfgang Rauscher gegenüber. Die stellten eine Links-Rechts-Kombination dar, konnten den Vorteil aber nicht nutzen.
Die schönen Ballwechsel und das enge Spiel entschieden schließlich Martijn und Rob mit 3:0-Sätzen für sich.

Dann war Rob gegen Steffen Schulze an der Reihe. Das Spiel war sehr ausgeglichen. Jeder nutzte seine Stärken. Rob hatte das bessere Ende für sich und siegte in dieser für das Gesamtmatch wichtigen fünften Begegnung mit 3:2. Mit dem gleichen Resultat führte nun De Treffers.

Lars van Egmond hatte nun den Siegpunkt auf dem Schläger. Lars spielte nun viel besser als in seinem ersten Einzel. Gegen Wolfgang Rauscher brachte er Ball um Ball zurück.
Zwar versuchte der Weißenborner, mit Topspinbällen, ins Spiel zu kommen, jedoch war Lars mit seiner Noppe immer zu Stelle und setzte sich überraschend klar mit 3:0 durch.
Das waren der entscheidende Zähler zum 4:2 und der Einzug in die nächste Intercuprunde.

Im siebten, bedeutungslos gewordenen Spiel setzte Weißenborn seinen 4. Mann ein. Kai Breuer trat gegen Martijn van Dijk an. Martijn war locker drauf und war eindeutig überlegen. Mit sicheren Schlägen fuhr er ein 3:0 ein.

Nach dem Spiel ging es ins Gasthaus „El Dorado“, wo es leckeres Bier und Essen gab. Es war von Beginn an eine gemütliche Runde. Die alten Bilder vom Aufeinandertreffen 2002 hatten die Weißenborner auch dabei.
Der Abend endete mit einem echten Kracherdrink: "The Mexican Death" (Anm.d.Red.: Es handelte sich um Pisco, ein hochprozentiges Nationalgetränk aus Südamerika).

Zu später Stunde wurde noch einmal herzlich gelacht, als wir an den Priester dachten.
Während der Führung am Nachmittag verstanden wir folgendes: „Der fleißige Pfarrer mit schwarzem Stirnband arbeitet viel und bringt die Leute täglich für eine halbe Stunde unter die Erde.“ Dies ist zum Glück nicht geschehen…

Am nächsten Tag trafen wir uns noch einmal kurz. Wir wollten unbedingt noch Trikots von Weißenborn. Dann ging es wieder nach Hause.

Wir wollen uns an dieser Stelle bei den Weißenborner Mannen für den herzlichen Empfang und die Betreuung und das sportliche faire Match bei ihnen bedanken.
Alles war super organisiert. Sie haben viel Arbeit investiert, um das Treffen so schön werden zu lassen. Ein besonderer Dank an Jens!

 


Treffers door in de TT-Intercup

Afgelopen weekend was het wel zover. Geen sneeuw en en gladheid op de weg dus de helden van de Treffers, Martijn van Dijk, Lars van Egmond, Rob van Beek en Erik the coach konden op weg naar Weissenborn! Meer info ook op de website van Weissenborn: www.weissenbornersv.de/news/290-intercupmatch-geht-knapp-an-hollaender.html


Na een avond mentale voorbereiding in Erfurt was het zaterdagochtend tijd om het verlies van acht jaar geleden goed te maken. Destijds bezweken Riko van Veen, Marcel Warmedam en Sander van der Meer tegen de mannen uit Weissenborn. Maar eerst...

Aangekomen in Weissenborn werden wij begroet door Jens Buechner. Deze man leidde ons naar de tuin van zijn broer Dirk waar wij onze eerste Thuringer worsten konden verorberen. Dit allemaal in een houten chaletje in een winterse wereld met een ontvangst van de burgemeester. Na het eten kregen wij een rondleiding door het dorp met een bezoek aan het museum waar kunstige houtknutselingen te bewonderen waren en de sterkste man der wereld. Dit naast de rijke geschiedenis van het dorp.

Om half 5 betraden wij het clubgebouw en een mooi centercourt stond al klaar. Ook de worsten stonden alweer op het vuur en langzaam stroomde een kleine 30 man binnen. Spannende muziek vulde de zaal en de openingsceremonie kon beginnen. We kregen een mooi pakket met Duitse worsten, drankjes en zoetigheid waarbij wij natuurlijk drop, Veens likeur en oranje tulpen in een Delfsblauwe theekop bij ons hadden.

De eerste wedstrijd. Teamkapitein Rob van Beek beet het spits af. Wolfgang was zijn eerst tegenstander en die dreef Rob met goed geplaatste blokballen naar achteren waarbij zijn lastige service geen pretje was. Rob kreeg zijn spinballen niet goed langs de Duitse verdediger heen en moest met 3-0 verslagen terug naar de kant.

Mooiboy Martijn daarintegen had meer succes. Hoewel hij de eerste game achter stond, kwam hij toch langs zij. Na een sterkte game van verdedigder Steffen wist Martijn na een 1-1 gelijkspel de twee volgende games te pakken waarbij zijn forehand cruciaal was.

Lars mocht het opnemen tegen de dame van het team: Franziska. Voordat Lars door had wat er gebeurde stond Franziska met knap technisch spel al 5-0 voor. Lars kwam langzaam weer op gang, maar wist uiteindelijke het aanvallende spel van de Duitse niet te pareren. Nog een paar keer kwam hij dichtbij, maar moest het met 3-1 verlies afleggen. De 2-1 achterstand was een feit.

Martijn en Rob dubbelde zoals gewoonlijk en namen het op tegen Franziska en Wolfgang. Hoewel het dubbel van de tegenstander uit een linkse en rechtse bestond kregen zij de mannen van de Treffers niet van het stuk. Een leuke en spannende pot met veel rally's, maar Rob en Martijn hadden toch de overhand en wonnen met 3-1.

Vervolgens mocht Rob het opnemen tegen verdediger Steffen. De twee mannen waren duidelijk aan elkaar gewaagd waarbij een belangrijke voorsprong op het spel stond. Na een 2-1 achterstand vocht Rob zich terug en wist uiteindelijk de vijfde game te beslissen na een spannende wedstrijd met mooi tafeltennis.

Het was aan Lars om het beslissende punt te maken. Lars speelde stukken beter tegen Wolfgang en kon eindelijk de ballen weer strak over het net krijgen. Wolfgang die met goed blokken en tikken zijn eerste pot won, kon tegen Lars en zijn noppen weinig beginnen. Verrassend genoeg heeft Lars het vrij makkelijk en weet met 3-0 te winnen. Een plaats in de halve finale was een feit.

De laatste wedstrijd kreeg de 4e man van het team, Kai, nog een kans op Martijn ten gronde te richten. Martijn had zijn angstzweet al verloren en was duidelijke de meerdere van de 4e man in het team. Hierbij sloeg Martijn nog wel de mooiste bal van de wedstrijd.

Na de wedstrijd zijn wij lekker gaan eten bij El Dorado waar we zeer goed vlees en bier kregen. Een gezellige avond met de spelers en organisatoren was al snel een feit waarbij ook de oude foto's van 8 jaar geleden ten tonele kwamen. De avond eindigde met het drankje: The Mexican Death. Een legende deed de ronde dat dan een zwarte man die de priester van de kerk is je binnen 30 minuten onder de grond schept. Dit is gelukkig niet gebeurd.

De volgende dag zijn wij weer naar huis gereden na nog wat mooie Weissenborn shirts te hebben gekocht.

Wij willen alle mensen van Weissenborn bedanken voor de hartelijke ontvangst en enorme sportiviteit en gezelligheid die zij getoond hebben in hun pitoreske dorp. Zij hebben er bijzonder veel werk in gestoken en hierdoor hebben wij ook een fantastische tijd gehad. Hierbij een special bedankje voor Jens.

Termine

Keine Termine

Sponsoren

Login